Χορτοφαγία είναι η πρακτική της μη κατανάλωσης κρέατος, συμπεριλαμβανομένων του βοδινού, πουλερικών, ψαριού και των υποπροϊόντων τους, με ή χωρίς τη χρήση γαλακτοών προϊόντων ή αυγών και συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων που προέρχονται από ζώα, όπως λαρδί, ζωικό λίπος, ζελατίνη και κωχενίλλη.

Η περιβαλλοντική χορτοφαγία είναι η υιοθέτηση της χορτοφαγίας όταν κίνητρο αποτελεί η επιθυμία δημιουργίας μιας μίας φιλικής προς το περιβάλλον διατροφής η οποία αποφεύγει τον αρνητικό αντίκτυπο που συνοδεύει η παραγωγή κρέατος .Η βιομηχανία κρέατος στο σύνολο της εκτιμάται ότι ευθύνεται για περίπου το 18% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου . Ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση στη κατανάλωση κρέατος έχει υποστηρίξει η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή στην ειδική έκθεσή της για το 2019 και ως μέρος της Προειδοποίησης των Παγκόσμιων Επιστημόνων στην Ανθρωπότητα το 2017 .

Εκτός από την κλιμματική αλλαγή, περιβαλλοντικές ανησυχίες για την παραγωγή ζωικών προϊόντων μπορεί να σχετίζονται με την ρύπανση, την αποψίλωση των δασών, τη μη βιωσιμότητα και τη χρήση του νερού και της γης.

Η αυστηρή ή ολική χορτοφαγία (γνωστή και ως ακραιφνής χορτοφαγία, καθαρή χορτοφαγία, βιγκανισμός, αγγλ. veganism) είναι η ολοκληρωτική αποχή από το κρέας, τα ψάρια, τα μαλάκια, τα γαλακτοκομικά, τα αβγά, καθώς και το μέλι. Συνήθως γίνεται για λόγους ηθικής, καθώς έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση αυτών των προϊόντων επηρεάζει αρνητικά το περιβάλλον σε μεγάλο βαθμό και θεωρείται πως προϋποθέτει πολλή βία και βαρβαρότητα, για λόγους υγείας, αλλά ακόμα και για θρησκευτικούς λόγους αφού θεωρούν ότι η χορτοφαγία συνδέεται έμμεσα ή άμεσα με τη μορφή θρησκευτικότητας